Τα οδοντικά εμφυτεύματα χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση δοντιών που έχουν καταστραφεί πλήρως ή εκλείπουν. Αυτά αποτελούν τεχνητά μέρη που αντικαθιστούν την ρίζα των χαμένων δοντιών, είναι κατασκευασμένα από τιτάνιο και τοποθετούνται χειρουργικά στο οστό της γνάθου από εξειδικευμένο οδοντίατρο.
Με την βοήθεια των οδοντικών εμφυτευμάτων μπορεί να αποκατασταθεί μερικώς ή ολικώς η οδοντοστοιχία του ασθενούς και να δημιουργηθεί η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί μια ολοκεραμική στεφάνη ή γεφυρα. Η αποκατάσταση δοντιών με ακίνητες επιεμφυτευματικές στεφάνες και γέφυρες συγκαταλλέγεται στην προσθετική Οδοντιατρική και είναι μια καινοτόμα μέθοδος.
Οι συγκεκριμένες αποκαταστάσεις είναι σταθερές και μπορούν να προσφέρουν την βέλτιστη λύση σε ασθενείς που έχουν χάσει μεγάλο μέρος ή και όλα τα δόντια τους, παρέχοντας την αίσθηση σταθερότητας που έχουν ανάγκη.
Οι στεφάνες – θήκες χρησιμοποιούνται για την αποκατάσταση ενός μόνο δοντιού, το οποίο έχει χαθεί. Η στεφάνη – θήκη αποτελεί μια ιδανική λύση για την βελτίωση της λειτουργικότητας ενός μεμονωμένου δοντιού, διότι δεν απαιτεί τρόχισμα των υγιών, γειτονικών δοντιών. Η γέφυρα από την άλλη, αφορά την αποκατάσταση περισσότερων του ενός δοντιού. Με την ενσωμάτωσή της στον οδοντικό φραγμό, παρέχεται μια αίσθηση ασφαλείας στον ασθενή με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Προκειμένου να κατασκευαστεί μια επιεμφυτευματική στεφάνη ή γέφυρα, απαιτείται η τοποθέτηση ενός εμφυτευματικού στηρίγματος. Αυτό βιδώνεται πάνω στο εμφύτευμα και προσομοιάζει με ένα τροχισμένο δόντι, που έχει προετοιμαστεί για την αποκατάσταση. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως οι επιεμφατικές στεφάνες και γέφυρες είναι ολοκεραμικές, δηλαδή κατασκευάζονται από ειδική πορσελάνη. Το γεγονός αυτό, έχει ως αποτέλεσμα την παροχή μιας αποκατάστασης υψηλού επιπέδου, που προσομοιάζει κατά πολύ με τα φυσικά δόντια.
Τα πλεονεκτήματα που προκύπτουν από την αποκατάσταση με ακίνητες επιεμφατικές ολοκεραμικές στεφάνες και γέφυρες είναι:
- Η βελτιωμένη αισθητική εμφάνιση του προσώπου.
- Η πλήρης αποκατάσταση της λειτουργικότητας του ασθενούς αναφορικά με τις διαδικασίες της μάσησης και της ομιλίας.
- Η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης του ασθενούς, διότι η εξωτερική του εμφάνιση αναβαθμίζεται, χωρίς παράλληλα να περιορίζεται στην καθημερινότητά του.